Het stond in de Volkskrant. De Hoge Raad heeft vonnis gewezen inzake het uitschelden van agenten in functie. Het is een belangwekkende uitspraak, omdat ik nu weet, dat ik een agent voortaan niet mag uitmaken voor hoerenloper of kankerlijer, maar bijvoorbeeld weer wel voor mierenneuker.
Het criterium voor het beledigen zit hem, aldus de uitspraak van de Hoge Raad, in de context. Stel, dat een agent je op de bon slingert, omdat je drie kilometer te hard rijdt, dan mag je hem gewoon een mierenneuker noemen. Dat valt onder de vrijheid van meningsuiting. Hij vindt het een vergrijp, en jij vindt het gezeik.
Het is een onbezonnen uitspraak. Ten eerste: wie zegt dat de agent nooit een prostituee bezoekt of lijdt aan een ongeneeslijke ziekte. En ten tweede: wie scheldt, denkt van te voren vast niet of het binnen de context wel past. Maar het ergste is dat de Hoge Raad hiermee impliciet de deur open zet voor het schofferen van gezagsdragers en hulpverleners. Zonde.